Jedna z perełek motoryzacji amerykańskiej. Samochód został zamówiony przez ostatniego szacha Iranu, Rezę Pahlawiego dla swojej żony, księżniczki Sorayi Esfandiari. Samochód został zaprojektowany przez Virgila Exnera i zbudowany przez włoską firmę wzorniczą Ghia.
Długa i niska linia nadwozia, długa maska i krótki tył są znakiem rozpoznawczym Virgila Exnera. Pierwotnie zamówiony przez szacha silnik okazał się za słaby, w jego miejsce wstawiono mocniejszy o pojemności 392 cali sześciennych. Silnik został przygotowany przez głównego mechanika garażu szacha, Rezę Dardasztiego.
Jak na specjalny samochód przystało, miał on specjalne wyposażenie. I tak w jego skład wchodzą telefon (!), lodówka, gramofon na płyty (tzw. longplaye), klimatyzacja. Wnętrze jest pozłacane.
Po upadku szacha i rewolucji w 1979 roku los samochodu był nieznany. Z ogromnej kolekcji samochodów szacha liczącej ponad 1200 samochodów zachowało się niewiele egzemplarzy (około 140 sztuk). Bardzo wiele wartościowych samochodów zostało bezmyślnie zniszczonych bezpowrotnie. Chrysler szczęśliwie uniknął tego losu, został ukryty przez strażnikami rewolucji. W 2008 roku grupa irańskich entuzjastów motoryzacji postanowiła zbudować irańskie muzeum motoryzacji. Chrysler ten jest na stałej ekspozycji tego muzeum znajdującego się w mieście Karadż, 20 kilometrów na zachód od Teheranu.