Założycielem spółki Brush Motor Company, z siedzibą w Detroit był Alanson Partridge Brush. (1878 - 1952). Zamierzeniem Brusha byla produkcja lekkich samochodów z nadwoziem runabout. Podwozia były drewniane, później tzw. kompozytowe (obecnie powiedzielibyśmy, że drewniane z metalowymi elementami), wyposażone w przekładnię łańcuchową.
W tym okresie tylko kilka producentów w stanie Michigan produkowało pojazdy z silnikami od 1 cylindra do 4 cylindrów. Design i technika brushów w odróżnieniu od pozostałych producentów były nieco odmienne i świadczyły o pomyslowości twórcy. Napęd zapewniał duży jednocylindrowy silnik chłodzony wodą. Oświetlenie stanowiły dwie duże gazowe lampy. Rama, osie i koła były wykonywane z dębu, orzechowca lub klonu. Mała przestrzeń ładunkowa była usytuowana z tyłu wraz z szufladą pod tylnym siedzeniem.
Pan Brush zaprojektował także silniki dla firmy Oakland Motor Car, producenta oaklandów (przodka pontiaków) oraz pomagał przy projektowaniu silników do pierwszego modelu Cadillaca z jednocylindrowym silnikiem. Jego pomysłem było odwrócenie w kierunku przeciwnym do wskazówek zegara sekwencji uruchomienia silnika. A.P. Brush był także pomysłodawcą elektrycznego rozrusznika. Przypomnijmy, że uruchamianie automobili odbywało się poprzez korbę. Takie uruchamianie silnika niosło duże niebezpieczeństwo złamania ręki lub palców.
W roku 1912, Sid Ferguson przejechał brushem przez Australię od brzegu do brzegu (z zachodu na wschód). Była to pierwsza przeprawa automobilem przez ten kontynent w tym kierunku. Nawigatorem był niejaki Birtles.
Później spółki The Brush Runabout Company, Maxwell-Briscoe, Stoddard-Dayton wraz z innymi spółkami weszły w skład koncernu United States Motor Company założonego przez Beniamina Briscoe'a. Koncern ten upadł trzy lata później, w powodu nieporozumień finansowych jak i błędów w zarządzaniu. Tym samym zaprzestano produkcji brushów. Ogółem wyprodukowano 13250 takich aut. Wśród nich prawdopodobnie jedyny egzemplarz znajdujący się na ziemiach polskich.
