Był to tzw. companion car w wykonaniu Oldsmobile'a. Viking był częścią projektu Alfreda Sloana. Pomysł polegał na uszczelnieniu oferty General Motors i wypełnieniu luk cenowych. Companion cars były zazwyczaj mniejsze i tańsze od macierzystych odpowiedników. I tak Pontiac był companion car dla Oaklanda, LaSalle był tańszym odpowiednikiem Cadillaca, Marquette dla Buicka oraz Viking dla Oldsmobile'a. Również Chevrolet miał przez bardzo krótki czas swojego companion cara, był nim Little.
Viking był wyjątkiem wśród companion carów, był droższy i lepiej wyposażony. Samochód był budowany w oparciu o platformę B.
Podwozia Vikingów miały rozstaw osi 125 cali (3,175 mm). Napędzał je silnik V8 monoblokowy. Viking był pierwszym samochodem, w którym zastosowano taki silnik. Klienci mogli zamówić Vikinga w kilku wersjach nadwoziowych: 4-drzwiowy sedan, 4-drzwiowy sedan z wyposażeniem deluxe, kabriolet z siedzeniem w bagażniku, coupe z siedzeniem w bagażniku w wersji deluxe, 4-drzwiowy sedan z drzwiami otwierającymi się jak brama oraz and 4-drzwiowy sedan z takimiż drzwiami w wersji deluxe.
General Motors zakończył ten projekt marketingowy, bo uznał, że nie ma sensu zmieniać przyzwyczajeń klientów. W roku 1929 wyprodukowano 4,058 sztuk Vikingów, zaś w roku następnym jedynie 2,813 sztuk. Słaby popyt też zdecydował o szybszej decyzji o zakończeniu. Dodatkowe 353 egzemplarze Vikingów zostały zmontowane z istniejących części i sprzedane jako modele na 1931 rok. I tak Viking podzielił los Marquette. Wyjątkiem był Pontiac, który szybko zdetronizował Oaklanda.
