Ten model z rodziny muscle carów nigdy nie był szerzej znany publiczności w przeciwieństwie do jego ziomków Dodge Charger i Plymouth Roadruner. A przecież GTX najlepiej ucieleśniał pierwotną ideę muskularnego samochodu.
W przeciwieństwie do rywali GM i Forda Chrysler już od roku 1965 zaczął wypuszczać modele będące koncepcją muscle cara wielkości intermediate o samonośnej karoserii, przedniego zawieszenia przeciwwstrząsowego w celu pewniejszego pokonywania zakrętów. Wtedy wyjechał zza bram fabryki nowy wyraźnie mniejszy model Belvedere, a zaraz potem jego wersje nazwane Satellite.
Na rok 1967 ów model został wyposażony w potężny agregat V8 o pojemności 440 cali sześciennych nazywany Golden Commando. Auta z motorem 426 Hemi nadawały ton na rajdach NASCAR, jednak były one za drogie dla młodych ludzi z powodu konieczności odchudzenia portfela o 700 $ dopłaty), więc wybierali oni auto z motorem o pojemności 440 cali sześciennych, 375 KM mocy i wzmocnionym przeciwwstrząsowym zawieszeniem, dodatkowym stabilizatorem zakrętów i dwuobiegowym systemem hamulców, co w zupełności wystarczało, by wprowadzić niezłe zamieszanie na ulicach.
Na rok 1968 model GTX otrzymał nową karoserię z charakterystycznym tyko dla tego modelu rysunkiem tylnej szyby. Od tek pory zamiast nazwy Belvedere GTX zaczęto go nazywać po prostu GTX. Lekki, głośny, szybki i przede wszystkim tani przemawiał bardzo do wyobraźni młodej młodzieży końca lat 60 XX wieku. Ludziom tym zależało nie na wygodnym wyposażeniu wnętrza, lecz na możliwościach technicznych samochodu. Na rok 1969 GTX otrzymał listwę ozdobną z przodu i prawie kwadratowe tylne światła charakterystyczne tylko dla tego rocznika. Ponadto na masce były podwójne wloty powietrza. Auto trafiło do salonów sprzedaży 19 września 1968.
Na podstawie umowy międzyrządowej pomiędzy USA i Kanadą z 1965 roku Plymouthy był produkowane także w Kanadzie, i macierzysty koncern Chryslera zmniejszał produkcję aut tej marki w USA. Kanadyjskie Plymouthy były zaś eksportowane do Stanów (przykładowo w roku 1968 złożono i wyeksportowano 100 tysięcy Plymouthów z Kanady do USA. Niewiele klientów zdecydowało się na motor "Street Hemi", w sumie zamówiono 1702 egzemplarzy aut z tym silnikiem (w przypadku modelu GTX 99 sztuk).
Silnik: Super Commando 440 cui/7210 ccm, wiercenie/suw 109,95 x 95,25 mm 8 cylindrów w układzie widlastym i kątem ich nachylenia cylindrów 90 stopni z wiszącymi wentylami i odbijaczami i popychaczami, hydrauliczne tłoczki, sprężanie 10,1:1, moc netto 375 KM przy 4600 U/min, moc specjalna 52,7 DIN maksymalny moment obrotowy 66,4 mkg przy 3200 U/min, czterogardzielowy gaźnik Cartera
426 Street Hemi 426 cui/6890 ccm, wiercenie/suw 107,95 x 95,25 mm, 8 cylindrów w układzie widlastym i kątem ich nachylenia cylindrów 90 stopni, wiszące wentyle w układzie V, półsferyczne komory spalania, hydrauliczne popychacze, sprężanie 10,25:1, 425 KM przy obrotach 5000 U/min, moc specjalna 61,8 DIN maksymalny moment obrotowy 67,8 mkg przy 4000 U/min, czterogardzielowy gaźnik Cartera
Skrzynia: automatyczna TorqueFlite A 727 (hydrauliczny konwerter napędu i 3-biegowa planetarna skrzynia), lewarek w konsoli w podłodze, układ biegów P-R-N-D-2-1, przełożenie osi 3,23:1 do wyboru także 3,55:1 i 2,94:1 mechaniczna 3-biegowa A 833, lewarek w konsoli w podłodze, , przełożenie osi 3,54:1 seryjnie montowane tarcze dyferencjalne
Nadwozie i podwozie: całkowicie stalowa karoseria samonośna. z przodu od góry trójkątny poprzeczny korbowód, od dołu prosty korbowód z elastycznie ułożonym popychaczem, piórowe przeciwstrząsowe zawieszenie, z tyłu sztywna oś z wahaczami półeliptycznymi i stabilizator zakrętów. Opony F70-15
Masa: długość/szerokość/wysokość: 5090/1940/1370 mm, rozstaw osi: 1920 mm waga: 1605 kg, bak paliwa 72 l promień zawracania: 13,3 m
Ilość egzemplarzy 1969 ok. 14902 (hardtop) i 700 (kabriolet)
Cena 1969 podstawowa 3416 $ (hardtop), 3635 (kabriolet), dopłata za motor Hemi 700,90 $
